Het was toch wel heel mooi en bijzonder om op de eerste tee aangekondigd te worden voor mijn eerste ronde ooit in het Olympische golftoernooi. Dat voelde anders dan bij een gewoon toernooi op de Tour. Daarna was het natuurlijk gewoon volop focussen op mijn spel, net als in gewone toernooien.
Ik kwam niet lekker uit de startblokken. Op hole 2 sloeg ik in de wind een drive van 300 meter. Zo ver sla ik normaal nooit en die bal kwam heel lullig in het zand. Uiteindelijk moest ik een vrij lange putt maken om het bij een bogey te houden. Ik speelde de eerste negen holes niet heel goed, maar het zat af en toe ook gewoon tegen. Op hole 10 kwam ik plugged in een bunker, bogey en +3.
Eerste birdie
Het was lang wachten op mijn eerste Olympische birdie maar de manier waarop die tot stand kwam was wel heel lekker. Hole 12 is 470 meter lang en een par-4. Ik sloeg een superijzer op minder dan een meter van de hole. Daarna ook birdie op 13 na een ijzer-5 op een paar meter. Helaas geef ik weer een slag terug op hole 14. De laatste holes van de Olympic Course zijn birdieholes. Maar op hole 16 waar je de green met je afslag kunt halen sla ik een slechte 3-wood rechts in een struikje. Vandaar in een diepe bunker, er uit en toch de par gered met een goede putt. Dat was een belangrijk moment. En het was helemaal lekker om te eindigen met een birdie. Daarom stapte ik met een ronde 72 (+1) en toch nog een redelijk goed gevoel de baan af.
Ander publiek
Ik besef natuurlijk wel dat het een stuk beter moet de komende dagen als ik een medaille wil winnen. Het was best lastig spelen in de wind, maar anderen maakten in de middag wel een goede score.
Het was heel duidelijk te merken dat er ander publiek was dan bij een gewoon toernooi op de Tour of bij de majors. De mensen nemen foto's op ongelukkige momenten en bellen gebeurde ook veel. Dat stoort wel maar het hoort bij de Olympische Spelen. het is alleen maar heel goed dat er mensen komen kijken die normaal niet naar een golftoernooi gaan. Ik hoop morgen iets moois te kunenen laten zien. Met een lage ronde sta ik er zo weer helemaal bij.
Tijdens de twee toernooien in Zuid-Afrika was mijn vorm allesbehalve top maar ik zie nu wel weer progressie en heb alle vertrouwen voor de volgende toernooien.
