Na mijn eerste ronde 74 (+2) wist ik dat ik in de tweede ronde waarschijnlijk onder par zou moeten spelen om nog een kans op het halen van het weekend te hebben. De start was met 3,5 uur uitgesteld, maar dat hoort er nou eenmaal bij en daar ben ik wel aan gewend.
De omstandigheden waren niet slecht toen ik begon en met een birdie kwam ik meteen goed uit de startblokken. Op de tweede hole sloeg ik echter twee slechte ballen en maakte ik een bogey. Daarna was het lang hetzelfde verhaal als gisteren. Ik sloeg de bal goed, raakte bijna alle fairways en greens in regulation, maar de putts wilden er weer niet in. Ik maak maar een birdie op de eerste negen holes en dat is veel en veel te weinig.
Op elf sla ik mijn bal op de par-3 een meter of twintig van de hole en maak ik een drieputt. Dat mag gewoon niet gebeuren. Op veertien en vijftien maak ik nog goede birdies, maar op hole zestien geef ik het heel amateuristisch uit handen met een bogey die je gewoon niet mag maken. Als dan op achttien de putt voor birdie er net langs glijdt weet je dat je weer het weekend thuis zit en dat is gewoon balen.
Ik heb nu twee weken vrij en daar ben ik ook wel even aan toe. Daarna ga ik naar Amerika voor twee wedstrijden, waaronder het USPGA Championship.
Tijdens de twee toernooien in Zuid-Afrika was mijn vorm allesbehalve top maar ik zie nu wel weer progressie en heb alle vertrouwen voor de volgende toernooien.
