Ik stapte zwaar teleurgesteld de baan af na de eerste ronde van het Brits Open op Royal Troon. De voorbereiding was perfect, ik speelde de oefenronden heel goed en dan vandaag een ronde 75 (+4). Het lijkt wel alsof het me niet gegeven is om goed te spelen op linksbanen. Voor mijn gevoel speelde ik niet slecht, maar er zat niets mee. Op hole 4 sla ik mijn bal in een fairwaybunker op een stukje zand dat niet was geharkt. Ik kon er onmogelijk uit komen en maak een dubbel. Daarna kreeg ik zeker kansen maar ik maak geen putt. Op hole 13 gaat mijn drive net de rough in waardoor ik minder controle heb op de tweede slag. Die tweede slag raak ik perfect, maar de bal rolt vijf centimeter te ver door net langs de hole de green af in een kansloze positie. In plaats van putten voor birdie vanaf een paar meter komt er dan een bogey op de kaart. Zo dicht ligt het in linksgolf vaak bij elkaar.
Nooit opgeven
Op hole 16, de par 5, maak ik een goede birdie om naar +1 te gaan. Niet de score waar je op hoopt gezien de omstandigheden met prachtig weer en nauwelijks wind, maar ook niet heel slecht. Vervolgens gooi ik het op de laatste twee holes weg. Op 17 mis ik de green links en sla vanuit een rotligging een heel matige chip die terugrolt. Voor je er erg in hebt staat er dan een 5 op de kaart. Twee dubbele bogeys in een ronde is natuurlijk veel te veel. Op hole 18 maak ik na een perfecte drive een slechte swing, bal geplugged in de bunker en zo maak ik nog een bogey om mee te besluiten. Zeker in zo’n groot toernooi als het Brits Open loop je dan erg teleurgesteld de baan af. De cut halen morgen gaat heel lastig worden, maar ik geef natuurlijk nooit op. Vanaf de tee is mijn spel gewoon goed en hopelijk valt het morgen als ik even na 08.00 uur afsla allemaal wel mijn kant op. Ik ga er in ieder geval alles aan doen.
Tijdens de twee toernooien in Zuid-Afrika was mijn vorm allesbehalve top maar ik zie nu wel weer progressie en heb alle vertrouwen voor de volgende toernooien.
