Rustige ijzer-7 vliegt 170 meter
Rustige ijzer-7 vliegt 170 meter
Ik heb al vaak in Zuid-Afrika gespeeld, maar nog nooit op de baan van het Joburg Open van deze week. Ik moet zeggen dat de Randpark Golfclub een leuke baan is die er prima bij ligt. De rough is van dat typische taaie gras dat je in Zuid-Afrika op veel banen tegenkomt. Als de bal er in wegzakt is het heel lastig,maar meestal blijft de bal mooi op dat dikke gras liggen. Het gevaar is dan wel dat je een flyer krijgt, waarbij de bal opeens een stuk verder vliegt dan je wilt.
De afstanden controleren wordt deze week belangrijk. Het is erg heet hier in Johannesburg, het voelt als minimaal dertig graden, en we spelen op hoogte. In de warmte en in die ijle lucht blijft de bal maar gaan, zeker tien procent verder dan bij ons op zeeniveau. Ik sla normaal mijn ijzer-7 155 meter. Als ik deze week 170 meter naar de vlag heb, moet ik een rustige ijzer-7 slaan, want er komt tien procent bij. Je gevoel zegt bij die slag dat het een club te weinig is voor die afstand, het is dan zaak erop te vertrouwen dat de bal echt zo ver gaan vliegen.
De laatste toernooien heb ik niet slecht gespeeld, maar de ene keer was mijn lange spel goed en het putten minder en de andere keer weer net andersom. Hopelijk gaat het deze week allemaal samenvallen. Ik start donderdag vroeg, om 07:00 uur al, en dat is in de hitte hier alleen maar prettig.
In een groot toernooi als het BMW PGA Championship op de veertiende plaats eindigen is natuurlijk een mooi resultaat.
Het Iers Open op de K-Club was met duizenden toeschouwers een geweldig mooi toernooi en mijn twaalfde plaats was een mooi resultaat.
Spelen op de baan van de Crans-sur-Sierre Golfclub is altijd prachtig en met een vijfde plaats in de Omega European Masters werd het helemaal een mooie week.