22 april 2018
22 april 2018
Een negende plaats in Marokko na de polsblessure is gewoon goed! Ik speelde de laatste dag net niet goed genoeg om voldoende birdies te maken en mee te doen voor de zege. Op de eerste zeven holes allemaal parren, daarna op hole 8, een par-5, een birdie na een prima putt van drie meter. Op de heel lastige 10de maak ik een lange putt voor par en daarna een heel goede putt op 11 voor birdie om toch de aansluiting te pakken met de leiders. Daarna kon ik niet doorduwen. Helaas op hole 13 van midden fairway een heel slechte ijzer 7 links in de bunker en van die plek geen kans om de bal in de buurt van de hole te krijgen: bogey. En op 16 mis ik de fairway, uit de rough kon ik niet genoeg spin krijgen op mijn ijzer-6 om de bal op de green te houden en wederom bogey. Een ronde level par was niet goed genoeg om echt te stijgen, maar al met al na bijna zes weken er uit te zijn geweest met de pols kan ik met een top-10 notering zeker tevreden zijn. De swing moet weer wat stabieler gaan aanvoelen maar dat komt vanzelf nu ik weer meer traininguren kan maken. Op naar China!
Leaderboard Meer nieuws over het toernooi op GOLF.NL
De cut missen met een triple bogey op de laatste hole, dat was even flink balen in Frankrijk. Maar ook snel weer vergeten want nog veel om voor te spelen de komende weken.
Ik was er vanwege mijn schouderblessure heel kort uit, maar een vijftiende plaats in het Iers Open was toch extra lekker.
Ik wilde deze week heel graag de British Masters spelen maar een schouderblessure houdt me helaas een paar weken aan de kant.