6 september 2018
6 september 2018
Vanochtend om 09.00 had ik een afspraak met Richard Koch, de chirurg die mijn pols heeft geopereerd. In overleg met Koch, mijn fysieke coach Bas van der Steur en sportarts Peter Vergouwen, heb ik besloten het KLM Open niet te spelen. De wond is nog niet honderd procent geheeld, is nog licht verdikt. Het herstel gaat heel voorspoedig, maar spelen in het KLM Open zou onverstandig zijn. Als ik het nu forceer kan er een terugslag volgen en speel ik misschien het hele jaar niet meer. Hoe graag ik het KLM Open ook wil spelen, zeker ook voor mijn fans en mijn sponsors, het zou onverstandig zijn om dat risico te nemen.
Ik heb deze week 9 holes gespeeld op golfbaan Bernardus om mijn pols te testen. Ik speelde goed, had geen last van mijn pols maar ik kreeg wel irritatie aan mijn duim omdat ik die nu weer intensief ging bewegen. Dat hoort bij het herstel, het hele gewricht moet weer op gang komen, het is allemaal niets zorgwekkends maar het hindert me wel in de swing. Ik wil alleen het KLM Open spelen als ik met de besten mee kan, een kans heb om te winnen en dat zit er nu gewoon niet in. Het is zeker een teleurstelling, want toen het gips vorige maand was verwijderd voelde de pols onverwacht goed. Mijn medische team stond dag en nacht voor me klaar, ik had het gevoel dat ik het KLM Open kon halen als alles mee zou zitten maar het is net niet gelukt. Daarom moet ik nu verstandig zijn en aan de lange termijn denken. Natuurlijk ben ik er wel bij volgende week op The Dutch, maar dan in een andere rol. Ik hoop jullie daar allemaal te zien want het KLM Open wordt hoe dan ook een prachtig toernooi!'
In eigen land de cut missen is extra vervelend, maar aan de andere kant is het KLM Open ook gewoon een van de vele toernooien in het jaar.
Een zestiende plaats in het Soudal Open. Van tee tot green was het goed, op en rond de greens wat minder.
In mijn vierhonderdste toernooi op de European Tour een prima vijfde plek in Turkije.