Een teleurstellende week in het Magical Kenya Open. In 36 holes maak ik zeven birdies en een eagle, dat was niet slecht. Maar in die twee ronden ook zes bogeys en twee dubbels op de scorekaart, dan ga je de cut normaal gesproken niet halen. Uiteindelijk had ik drie slagen te veel om het weekend te kunnen spelen. Mijn lange spel was eigenlijk prima, alleen op hole 18 de tweede dag een slechte drive die out-of-bounds ging. Afgezien daarvan was het van tee tot green goed, ik liet het vooral liggen met het korte spel. En de baan van de Muthaiga Golf Club was zeker niet makkelijk, een bogey of erger was daar snel gemaakt, dat zag je ook aan de scores van de andere spelers.
Ik speelde in Kenia met een lokale caddie aan de tas omdat Martin Gray positief was getest op Corona. Ik heb natuurlijk liever mijn vaste caddie bij me, maar we speelden in Nairobi op iets van 1800 meter hoogte en dan vliegt de bal stukken verder. Een caddie die daaraan gewend is heeft dan zeker een voordeel. Martin is er deze week in Zuid-Afrika nog steeds niet bij, dus ik zal weer een lokale caddie aan de tas hebben. Dat het seizoen tot dusverre niet bepaald goed verloopt moge duidelijk zijn, maar ik heb pas vier toernooien gespeeld dus er is zeker geen reden voor paniek.
In eigen land de cut missen is extra vervelend, maar aan de andere kant is het KLM Open ook gewoon een van de vele toernooien in het jaar.
Een zestiende plaats in het Soudal Open. Van tee tot green was het goed, op en rond de greens wat minder.
In mijn vierhonderdste toernooi op de European Tour een prima vijfde plek in Turkije.