Op de laatste dag van het Valero Texas Open hadden we eerst een storm delay van twee uur. Daarna kende ik een dramatische start.Nog wel een goede drive op hole 10 maar terwijl ik naar mijn bal loop schiet het in mijn ribben. Hetzelfde eigenlijk als een paar weken terug in Oman dus daar moet ik goed naar gaan kijken. Bij mijn bal aangekomen had ik ook nog modder op de bal en dat maakte de slag naar de green net wat moeilijker. Ik eindig links van de green, chip op anderhalve meter en ik mis de putt. Op hole 11 een goede drive maar ik fluff mijn lobwedge van midden fairway, een matige chip en dan een 4-putt erachter aan. Vanaf dat moment werd het ineens een gevecht tegen de baan en tegen mezelf. Op hole 12 eindig ik ook nog eens plugged in een greenside bunker en nog een bogey. +5 na drie holes en dan loop je zwaar achter de feiten aan in lastige condities.
Teleurstellend
Na dat moeizame begin ging het wel wat beter. Op hole 14 een easy birdie, op 16 mis ik net van vier meter en op 17 viel de putt voor birdie wel van een meter of drie..Op hole 1 sla ik wederom een slechte wedge van midden fairway en die eindigt heel diep plugged: bogey. Op hole 2, een par-5, met twee slagen net voor de green en een goede birdie. Kansen op birdie op 4 en 6 mis ik net en op hole 7 na een matige ijzer-7 weer een kansloze ligging in de bunker. Twee pars om mee te eindigen voor een ronde 76, een heel teleurstellende slotdag waar eigenlijk alles zat. Die dagen horen er ook bij in golf maar ze doen wel pijn.
Leaderboard Kijk voor meer over dit toernooi op GOLF.NL
