28 oktober 2020
28 oktober 2020
Met de European Tour zijn we voor het eerst op Cyprus, en we spelen meteen twee toernooien achter elkaar op dezelfde baan. Volgende week de Aphrodite Hills Cyprus Showdown, deze week het Aphrodite Hills Cyprus Open. We zitten ook nu natuurlijk weer in de coronabubbel. Niet ideaal, maar het Aphrodite Hills Resort in Paphos waar we verblijven is heel mooi, het eten is lekker, het weer prachtig dus mij hoor je zeker niet klagen.
De PGA National Course van Aphrodite Hills ligt heel mooi bij de zee en is vooral ontworpen voor toeristen. Maar zeker als de wind hier opsteekt, en dat gebeurt natuurlijk vaak op dit eiland aan de Middellandse Zee, kan het voor ons ook een pittige baan worden. Er zijn een paar lange par-3 holes en je moet op veel holes ook echt recht zijn anders kom je in de problemen. De baan heeft ravijnen, veel hoogteverschillen, mooie uitzichten, echt een leuke en afwisselende baan om te spelen.
Na de laatste ronde afgelopen zondag in het Italiaans Open duurde het wel een paar uur voor ik over de teleurstelling heen was. Ik baalde ontzettend van die bogey op hole 18. Op die par-5 speelde ik aanvallend, ik wilde eagle proberen te maken en in ieder geval birdie. Door die compleet gemiste chip werd het een bogey. Ik werk hard om mijn shortgame te verbeteren, als je dan op zo’n belangrijk moment toch de fout in gaat met zo’n chip, komt dat even hard aan. De realiteit is ook dat ik tiende werd, zo slecht was het dus ook weer niet. Maar zoals ik al eerder heb geschreven, om echt mee te doen voor de overwinning moet ik die onnodige fouten en bogeys vermijden.
Met een sterk slot ben ik op een prima elfde plaats geëindigd in de Porsche Singapore Classic.
Tijdens de twee toernooien in Zuid-Afrika was mijn vorm allesbehalve top maar ik zie nu wel weer progressie en heb alle vertrouwen voor de volgende toernooien.
Na een slechte week in Bahrein met de nodige ongemakken speelde ik een stuk beter in Qatar maar het einde stemde me niet tevreden.