25 juni 2015
25 juni 2015
Vandaag ben ik het BMW International Open begonnen met een ronde 72, level par. Ik speelde niet geweldig, maar het was ook niet heel slecht. De score had een stuk beter uit kunnen vallen als ik niet een domme fout op hole zestien had gemaakt.
Na twee foutjes op hole zeven en hole tien stond ik een over, maar met goede birdies op tien, elf en vijftien poets ik dat weer mooi weg.
De zestiende is een korte par-4 en na een goede drive had ik nog maar 60 meter naar de vlag en dus een kans voor birdie. Vanaf de fairway duff ik alleen mijn bal het water in. Een waardeloze bal en al het harde werken van de hele ronde door de plee gespoeld, nadat ik ook mijn bogeyputt van 2,5 meter mis.
Zo'n slechte bal kan en mag je niet slaan, maar het gebeurt toch. Op achttien mis ik ook nog mijn birdieputt en daardoor maak ik een score waar ik goed ziek van ben, want het was makkelijk spelen. Dan ga je toch weer met een klote gevoel je kaart tekenen.
De baan ligt erbij om af te breken, dus dat moet ik morgen dan maar gaan doen!
Het Schots Open en The Open hebben met twee gemiste cuts niet gebracht waarop ik had gehoopt. Vooral de putter liet me in de steek.
De week begon heel mooi met de positieve uitkomst van de rechtszaak tegen NOC*NSF, maar ik merkte wel dat de energie en de focus daardoor minder waren in het BMW International Open.
Een vijftiende plaats in het KLM Open is een redelijk resultaat, maar wat mij vooral zal bijblijven was de steun van het publiek.