17 juli 2018
17 juli 2018
Laat ik beginnen met het minder goede nieuws: komende dinsdag word ik door Richard Koch, de chirurg die mij tien jaar geleden ook heeft geholpen, geopereerd aan mijn pols. Vervolgens moet ik drie tot vier maanden revalideren. Dat betekent dus voorlopig geen toernooien spelen en helaas ook geen KLM Open dit jaar. Het positieve is dat de ingreep volgens chirurg Koch niet heel spannend is, hij denkt binnen een kwartiertje klaar te zijn. Nog veel belangrijker, na de operatie kan ik normaal gesproken weer jaren pijnvrij spelen. Door overbelasting over een heel lange periode is er extra calcium aangemaakt op het bot bij mijn pols. Daardoor is er een verdikking ontstaan. Als ik mijn pols beweeg, raken de pezen die verdikking van het bot en dat zorgt voor de irritatie en de pijn. Tijdens de ingreep volgende week wordt die verdikking weggehaald en dan moet het bot de tijd krijgen te herstellen. Daar staat drie tot vier maanden voor.
Ik moet bekennen dat ik erg opgelucht ben. De afgelopen weken heb ik keurig rust gehouden, de pols volledig ontzien maar de pijn werd niet minder. Dan slaat de twijfel soms toe en ga je aan het slechtste scenario denken. Gelukkig blijkt er dus niets ernstigs mis met de pols. Ik neem na de operatie de tijd om volledig te herstellen, richt me op geen enkel toernooi, maar de wetenschap dat ik straks eindelijk weer pijnvrij kan gaan golfen maakt dat ik met heel veel vertrouwen naar de toekomst kijk.
Het was weer een heel mooi KLM Open maar natuurlijk had ik op meer gehoopt dan een 21ste plaats.
In het weekend was de koek op in het Italiaans Open, mentaal was ik te vermoeid om nog goed te kunnen scoren. Nu even rust en dan het KLM Open!
In het Korea Championship ben ik derde geworden en met dat resultaat ben ik heel tevreden want ik was niet bepaald in topconditie.