Hopen op mijn clubs
Hopen op mijn clubs
Donderdag begin ik aan het Iers Open op Lahinch, een bekende linksbaan. Ik wilde vandaag een oefenronde spelen, maar helaas verscheen mijn golftas niet op de bagageband na mijn vlucht naar Ierland met British Airways. Hopelijk zie ik de tas nog terug vandaag maar dat is afwachten. Ik ben de baan daarom maar gaan lopen om een indruk te krijgen van de holes. Vooral op de eerste negen zijn er veel blinde slagen, zoals je vaker ziet op een linksbaan. Wat scoren betreft hangt alles natuurlijk af van de wind.
Linksgolf is niet mijn favoriete spelletje, dat heb ik al vaak gezegd, ik heb een voorkeur voor bosbanen. Maar ik ben linksgolf wel steeds meer gaan waarderen. Een paar weken linksgolf vind ik leuk, zeker in dit soort grote toernooien als het Iers Open, Schots Open en het Brits Open. Ik speel uiteraard het Brits Open, maar of ik volgende week het Schots Open ook speel besluit ik later deze week pas. Ik wacht even af hoe mijn lichaam voelt en neem dan een beslissing. Zoals ik zondag na de laatste ronde op Valderrama al aangaf, voelt mijn spel steeds beter. Ik kijk dan ook uit naar dit Iers Open maar eerst mijn clubs terug want zonder is toch wel heel erg lastig…
Lees meer over het toernooi op GOLF.NL
Het Schots Open en The Open hebben met twee gemiste cuts niet gebracht waarop ik had gehoopt. Vooral de putter liet me in de steek.
De week begon heel mooi met de positieve uitkomst van de rechtszaak tegen NOC*NSF, maar ik merkte wel dat de energie en de focus daardoor minder waren in het BMW International Open.
Een vijftiende plaats in het KLM Open is een redelijk resultaat, maar wat mij vooral zal bijblijven was de steun van het publiek.