1 juni 2019
1 juni 2019
Weer een dag met twee gezichten, eigenlijk net als in de eerste twee ronden van The Memorial. De eerste negen holes speelde ik heel goed, was -2 voor de ronde maar het ook makkelijk -3 of -4 kunnen zijn want ik miste goede kansen op hole 3 en 4. De tweede negen precies het tegenovergestelde, niets lukte en er zat ook niets mee. Op hole 10 van midden fairway een ijzer-7 net te kort in de bunker, een lastige ligging en de putt van 3 meter voor par wist ik niet te maken. Op hole 13 miste ik vanuit de rough de bal aan de verkeerde kant van de green, een onmogelijke plek om de bal in de buurt van de vlag te krijgen en een bogey. Op hoel 14 wel een kans maar de putt voor birdie van vijf meter viel niet.
Op hole 15 miste ik de fairway op dertig centimeter, de rough was daar zo diep, ik zag mijn bal niet eens. Ik kon mijn bal uit die rough hooguit veertig meter verder krijgen en weer een bogey. Op hole 16 en 17 sloeg ik goede ijzers, dacht ik, maar ook die misten net de green. Ik maakte daar nog wel twee keer een goede par. Op hole 18 sloeg ik na een prima drive een goede ijzer-8, maar ook die bleek net te kort, in de bunker en vanuit het zand nog een bogey voor een ronde 74. Op de tweede negen heb ik te veel fouten gemaakt en eigenlijk was dat de eerste twee dagen ook zo. +9 op de tweede negen voor de week en -7 op de eerste negen, dat verschil is veel te groot. Hopelijk kan ik morgen het toernooi goed afsluiten en word ik die tweede negen holes van Muirfield Village wel de baas.
Leaderboard Meer nieuws over het toernooi op GOLF.NL
Na twee ronden stond ik er goed voor in het Jonsson Workwear Open, maar in het weekend was het niet scherp genoeg en zakte ik terug.
In het SDC Championship deed ik lang bovenin mee maar ik kende helaas een heel zuur einde van de laatste ronde.
Na Thailand vorige week nu weer een mooie derde plaats in India. Om te winnen had ik zondag meer putts moeten holen.