1 maart 2020
1 maart 2020
Het zat er helaas geen moment echt in tijdens de laatste ronde van het Oman Open. Ik speelde niet eens zo heel slecht, maar als ik een kans had op birdie wist ik de putts niet te holen en twee slechte swing kostten me drie slagen. De eerste zes holes van Al Mouj speelde ik solide maar wilden de putts niet vallen. Op hole 7 ging het serieus mis. Ik raakte op die par-5 met mijn derde slag de lip van de fairwaybunker en pas na zeven slagen liep ik de green af. Ik ben daarna blijven knokken, maar een birdie was me vandaag niet gegeven.
Na een heel matige drive op hole 17 moest ik daar ook nog een bogey noteren. Al met al een ronde 75 (+3) en met -8 een gedeelde tiende plaats. Dat is als je op -11 als een van de zes leiders aan de slotronde begint natuurlijk heel teleurstellend. Dat de vorm er wel is, heb ik de eerste drie ronden in Oman bewezen. Dat moet ik na deze tegenvaller in gedachten houden voor het toernooi van komende week in Qatar.
Volg mij ook via Twitter en Instagram
Lees meer over het toernooi op Golf.nl
In een groot toernooi als het BMW PGA Championship op de veertiende plaats eindigen is natuurlijk een mooi resultaat.
Het Iers Open op de K-Club was met duizenden toeschouwers een geweldig mooi toernooi en mijn twaalfde plaats was een mooi resultaat.
Spelen op de baan van de Crans-sur-Sierre Golfclub is altijd prachtig en met een vijfde plaats in de Omega European Masters werd het helemaal een mooie week.