1 maart 2020
1 maart 2020
Het zat er helaas geen moment echt in tijdens de laatste ronde van het Oman Open. Ik speelde niet eens zo heel slecht, maar als ik een kans had op birdie wist ik de putts niet te holen en twee slechte swing kostten me drie slagen. De eerste zes holes van Al Mouj speelde ik solide maar wilden de putts niet vallen. Op hole 7 ging het serieus mis. Ik raakte op die par-5 met mijn derde slag de lip van de fairwaybunker en pas na zeven slagen liep ik de green af. Ik ben daarna blijven knokken, maar een birdie was me vandaag niet gegeven.
Na een heel matige drive op hole 17 moest ik daar ook nog een bogey noteren. Al met al een ronde 75 (+3) en met -8 een gedeelde tiende plaats. Dat is als je op -11 als een van de zes leiders aan de slotronde begint natuurlijk heel teleurstellend. Dat de vorm er wel is, heb ik de eerste drie ronden in Oman bewezen. Dat moet ik na deze tegenvaller in gedachten houden voor het toernooi van komende week in Qatar.
Volg mij ook via Twitter en Instagram
Lees meer over het toernooi op Golf.nl
Een bijzondere week in Zwitserland met een heel slecht begin donderdagochtend maar uiteindelijk een mooie zesde plaats op zondag.
In de Czech Masters speelde ik weer niet slecht, maar het is nog steeds wachten op mijn eerste top 10 van het seizoen.
Het Schots Open en The Open hebben met twee gemiste cuts niet gebracht waarop ik had gehoopt. Vooral de putter liet me in de steek.