Hoe gaat het met je Joost? Die vraag heb ik de afgelopen weken heel vaak gekregen. Het antwoord? Het gaat heel erg goed met me. Vorige week zijn Melanie en ik getrouwd. Op Landgoed De Voorst in Eefde was het met familie en heel veel vrienden een onvergetelijke dag met prachtig weer en een geweldig feest tot in de late uurtjes. We kijken met een enorm goed en dankbaar gevoel terug op onze trouwdag, het was nog mooier en emotioneler dan we ons hadden voorgesteld. Een week na het huwelijksfeest zijn we nog steeds aan het nagenieten, maar ik ben ook weer een tijdje volop in training voor mijn terugkeer op de Tour.
Kriebelen
Zoals bekend besloot ik twee maanden terug een speelpauze in te lassen. Dat moest echt, want ik was gewoon mezelf niet op de golfbaan. Ik raakte heel snel gefrustreerd en buiten de baan had ik moeite om te ontspannen, ik sliep ook vaak slecht. De afgelopen periode heb ik vooral genoten van een langere tijd thuis zijn, van simpele dingen als wandelen met onze honden, in de tuin werken en afspreken met vrienden. Natuurlijk heb ik ook met diverse mensen gesproken over de reden van wat ik voor het gemak maar even mijn golfburnout noem. Na achttien jaar topgolf, het vele reizen en de druk van het altijd moeten presteren was het gewoon even op. Ik was zelf ook heel nieuwsgierig of ik het golf zou gaan missen. De eerste weken was dat totaal niet het geval, maar daarna ging het toch alweer vrij snel kriebelen. Ik vind thuis zijn heel fijn, maar ik mis ook het leven op de Tour en vooral de competitie. Ik kijk er dan ook erg naar uit om weer te gaan spelen. Mijn naam staat op de inschrijflijst van het Czech Masters dat komende donderdag begint. Misschien komt dat toernooi nog te vroeg, of ik speel hangt ook af van hoe de trainingen verlopen. Wordt het Tsjechië niet, dan speel ik sowieso niet lang daarna mijn eerste toernooi als getrouwd man. Ik heb er heel veel zin in!
Volg mij ook op Instagram
