Na tweeënhalve maand zonder toernooigolf was het fijn in Tsjechië weer te spelen. Het is altijd even afwachten hoe de vorm is in zo’n eerste toernooi. Het begin was in ieder geval goed: een eagle op de eerste hole van het Albatross Resort bij Praag. Die par-5 was niet heel moeilijk, maar die eagle gaf me wel meteen een boost. Ik stond sowieso heel ontspannen op de baan, had rust in mijn hoofd, precies waarnaar ik op zoek was. Mijn spel was prima, zoals ik vaker heb gezegd, golfen verleer ik niet zomaar als ik een paar weken geen club aanraak.
Donderdag en vrijdag speelde ik solide, niet heel bijzonder maar voldoende om met 71-70 de cut te halen. Zaterdag was een dag van uren hangen op de golfbaan en de tijd doden. Het regende hard en de baan stond blank. De Tour hoopte dat er gespeeld kon worden, maar uiteindelijk werd de derde ronde volledig geannuleerd. Zondag speelde ik mijn beste golf van de week. Ik maak 69 (-3), maar het had zomaar -5 of -6 kunnen zijn met wat meer geluk op de greens. Dat goede spel geeft vertrouwen voor de komende weken en het belangrijkste is dat ik die ontspannenheid op de baan blijf houden.
Volgende week speel ik in Zwitserland, Denemarken een week later sla ik zo goed als zeker over. Dan speel ik het BMW PGA Championship en het Italiaans Open. Het Frans Open speel ik in principe niet, en dan heb ik drie toernooien op rij, de Dunhill Links, het Spaans Open en de Andalucia Masters.
Volg mij ook op Instagram
Het Schots Open en The Open hebben met twee gemiste cuts niet gebracht waarop ik had gehoopt. Vooral de putter liet me in de steek.
De week begon heel mooi met de positieve uitkomst van de rechtszaak tegen NOC*NSF, maar ik merkte wel dat de energie en de focus daardoor minder waren in het BMW International Open.
Een vijftiende plaats in het KLM Open is een redelijk resultaat, maar wat mij vooral zal bijblijven was de steun van het publiek.