De eerste ronde van de Ras al Kaimah Classic speelde ik sterk met zes birdies en verder pars voor een 66. De dagen erna speelde ik niet zo heel veel minder, alleen had ik weinig geluk op de greens. Met -10 word ik uiteindelijk gedeeld 33ste. Geen resultaat waar de vlag voor uit moet, maar zeker ook niet slecht. Mijn spel van tee tot green was sterk en ook over het korte spel was ik tevreden. Ik heb er heel hard aan gewerkt en dat zag ik gelukkig terug in het toernooi. Na vijf weken achtereen in de Verenigde Arabische Emiraten vlieg ik zondagnacht terug naar Nederland, de zon was lekker, maar het is ook fijn om weer even thuis te zijn.
Ik heb voorlopig even geen toernooi, de komende weken wordt het trainen in Nederland. De eerste week van maart speel ik in Kenia, dan twee toernooien in Zuid-Afrika. Het eerstvolgende toernooi op de DP World Tour daarna moet dan van 14-17 april in Azië zijn, maar dat is nog niet bevestigd. Een week later staat er een toernooi in Japan op het schema. Het is allemaal zeer de vraag of die toernooien doorgang gaan vinden. Mochten die twee toernooien geannuleerd worden komen er wellicht toernooien bij in Europa, maar ook dat is nog heel onzeker. Dat is iets voor later, de komende weken wordt het veel trainingsuren maken en zorgen dat ik klaar ben voor Kenia. Ik heb met gemiste cuts in Abu Dhabi en Dubai en de 33ste plaats in Ras al Kaimah natuurlijk niet de start gehad waarop ik hoopte, maar mijn spel deze week geeft zeker vertrouwen voor de rest van het seizoen.
Het Schots Open en The Open hebben met twee gemiste cuts niet gebracht waarop ik had gehoopt. Vooral de putter liet me in de steek.
De week begon heel mooi met de positieve uitkomst van de rechtszaak tegen NOC*NSF, maar ik merkte wel dat de energie en de focus daardoor minder waren in het BMW International Open.
Een vijftiende plaats in het KLM Open is een redelijk resultaat, maar wat mij vooral zal bijblijven was de steun van het publiek.