Bij linksgolf hoort wind, soms ook regen en lagere temperaturen. Maar de omstandigheden tijdens de tweede ronde van het Alfred Dunhill Links Championship waren wel heel extreem. Slagregens, schoenen en sokken zeiknat, geen gevoel meer in de vingers vanwege de kou, paraplu’s die wegwaaiden in de storm, het was echt beestenweer. Ik vond dat het met golf eigenlijk niets meer te maken had, en zo dachten de meeste andere spelers er ook over. Maar de Tour besloot dat er doorgespeeld moest worden, dus dan probeer je er het beste van te maken. Ik had de pech dat ik op het moment dat de storm het hevigst was, de tweede negen van de Old Course moest spelen. Holes 13 t/m 17 zijn altijd al moeilijk, maar met regen en keiharde storm tegen bijna niet te doen. Op een par-4 sloeg ik driver, driver en nog een pitchingwedge er achteraan om de green te halen. Op vier holes was de fairway met de driver vanaf de tee niet te halen. Hole 13, 14, 15 en 16 speelde ik in +7 met drie dubbels en een bogey. Ik teken uiteindelijk voor een 79, op een dag dat er veel scores in de 80 werden gemaakt.
Spaans Open
De derde ronde waren de omstandigheden een stuk beter en speelde ik op Carnoustie, normaal gesproken de moeilijkste van de drie banen in de Dunhill Links. Ik wist dat ik -5 of -6 moest maken om een kans te hebben de cut te halen. Het begin was goed met birdies op 1 en 3 maar na een dubbel bogey op hole 8 met een bal geplugd in de bunker was wel duidelijk dat plaatsen voor de slotronde niet ging lukken. Zonde natuurlijk, maar ik blijf er niet lang bij stilstaan, ook omdat het vanwege het weer toch een apart toernooi was.
Deze week speel ik het Spaans Open in Madrid. Het lijkt heel mooi weer te worden, veel zon en hoge temperaturen. Na Schotland wel zo prettig en ook voor mijn rug die een heel stuk beter aanvoelt is die warmte goed.
Volg mij ook op Instagram
