Ik begon de laatste ronde van het Hero Indian Open op drie slagen van leider Yannick Paul. Op de eerste hole kreeg ik meteen een ideale kans op mijn achterstand terug te brengen naar twee slagen maar ik miste de putt voor birdie van een meter. Dat was zonde en het zette ook een beetje de toon voor de dag. Mijn lange spel was de hele ronde sterk, maar op de greens lukte het steeds net niet. Om te kunnen winnen had ik een paar putts meer moeten holen. Die kansen waren er, maar dan moet je ook een beetje geluk hebben. Op hole 18, de par-5, sloeg ik een heel mooie tweede bal naar een vlag die in het hoekje links gevaarlijk dicht bij het water stond. Ik wist dat ik een paar slagen voor stond op de spelers op de vierde plaats, en om druk te kunnen zetten op Marcel Siem en Yannick Paul moest ik eagle maken. Helaas kreeg ik de putt voor eagle van een meter of vier niet in de hole.
Adrenalinescheuten
Jammer, maar derde is natuurlijk ook een super resultaat. Vorige week ook al derde in Thailand, het is duidelijk dat het met mijn vorm wel goed zit. Alle onderdelen van mijn spel voelen heel goed, als ik zo blijf spelen komt die zevende overwinning op de Tour er gewoon een keer en misschien wel snel ook. Volgende week is er geen toernooi op de DP World Tour en Kenia een week erna sla ik over. Lekker twee weken thuis om wat rust te nemen en dan natuurlijk weer hard te trainen in de voorbereiding op de volgende toernooien in Zuid-Afrika. Na het moeizame vorige jaar, is het heerlijk om weer met veel zelfvertrouwen te spelen en tot de laatste holes te knokken voor een overwinning. Die spanning, de adrenalinescheuten in mijn lijf, van dat gevoel geniet ik heel erg.
