De eerste twee ronden van het Italiaans Open speelde ik nog redelijk goed en ik haalde ook ruim het weekend. In het weekend was de scherpte er totaal niet. De verkoudheid waar ik de week ervoor in Korea last van had, was gelukkig weg. Ik had nog wel een irritante kriebelhoest, maar dat was niet de oorzaak van mijn slechte scores. Ik was mentaal gewoon op na de weken ervoor in Japan en Korea, miste de focus en maakte daardoor een paar grote fouten. Met een triple bogey, drie dubbels en zeven bogeys op de laatste 36 holes zak je natuurlijk ver weg. Ik bleef het wel proberen tot de allerlaatste slag, maar het zat er gewoon niet in. Vooral het putten was heel erg slecht, met als dieptepunt een 4-putt. De greens op Marco Simone zijn heel geonduleerd, als je het gevoel niet hebt met de putter, staat er zo een bogey of erger op je scorekaart. Ik vind de baan waar in september de Ryder Cup wordt gespeeld eerlijk gezegd niet bepaald geweldig en ik weet dat heel veel spelers er ook zo over denken. Maar goed, de Ryder Cup wordt hoe dan ook een geweldig mooi festijn.
KLM Open
Ik heb nu twee weken geen toernooi dus alle tijd om honderd procent fit te worden. Ik pak deze week even wat rust en heb een aantal media-verplichtingen in de aanloop naar het KLM Open eind van deze maand. Ik verheug me natuurlijk erg op dat toernooi in eigen land. Vorig jaar verliep het KLM Open voor mij heel teleurstellend, maar nu sta ik er in alle opzichten veel beter voor dan twaalf maanden terug. Dit seizoen al drie derde plaatsen, hopelijk op Bernardus Golf nog een paar treetjes hoger.
