Het Schots Open is een Rolex Series toernooi en The Open een major, dan hoop je in die toernooien je allerbeste golf te spelen. Dat is niet gelukt. Van tee tot green was het doorgaans niet slecht, maar op de greens had ik het erg lastig. De eerste ronde in het Schots Open op The Renaissance Club was nog wel prima met op de tweede negen vier birdies. De dag erna viel er geen putt en ik schoof er zelfs eentje van nog geen negentig centimeter langs de hole. Heel zuur om dan de cut op een slag te missen.
Van de Schotse oostkust was het daarna naar de westkust voor The Open, het Brits Open, op Royal Troon. Ik nam het besluit een andere putter in de tas te stoppen, soms moet je gewoon iets anders proberen maar dat pakte niet goed uit. Het vertrouwen op de greens bleef laag en iets van zes putts die via de lip net niet vallen helpt dan ook niet. Uiteindelijk mis ik met +9 de cut op drie slagen.
Een teleurstellende Schotse dubbel dus en mede door het gedoe over de Olympische Spelen waren het intensieve weken. Ook bij The Open werd er constant naar gevraagd en dat leidt toch af van je spel. Ik ga nu lekker met het gezin op vakantie en mijn volgende toernooi is half augustus in Tsjechië.
Een bijzondere week in Zwitserland met een heel slecht begin donderdagochtend maar uiteindelijk een mooie zesde plaats op zondag.
In de Czech Masters speelde ik weer niet slecht, maar het is nog steeds wachten op mijn eerste top 10 van het seizoen.
Het Schots Open en The Open hebben met twee gemiste cuts niet gebracht waarop ik had gehoopt. Vooral de putter liet me in de steek.