6 april 2019
6 april 2019
De eerste elf holes van de derde ronde op TPC San Antonio speelde ik in een pittige regen. Dat was lastig spelen en mijn start was dramatisch. Na een flyer uit de rough met mijn tweede slag lag mijn bal zo diep geplugged dat ik alleen maar terug naar de fairway kon spelen. Uiteindelijk maak ik een dubbel-bogey 6 op de eerste hole. Dat is natuurlijk niet wat je wilt, maar ik ben blijven vechten en ik kreeg ook redelijk wat kansen op birdie.
De eerste birdie kwam op hole 7, een mooie ijzer-7 op drie meter. Op hole 11miste ik putts voor birdie van een meter of vier. Op 13 lipte de birdieput uit en op 14 had ik een eagle putt van vijf meter die net niet viel maar maak ik wel de birdie. Op 16 en 17 scheerden de putts ook rakelings over de rand maar op 18 werd ik gelukkig beloond voor het geduldig blijven. Na een goede drive een super houten-3 die net over de green ging. Vervolgens chip ik in voor eagle en een ronde 70 (-2). Heel lekker dat zo'n chip aan het einde van de ronde valt. Na een slechte start ben ik goed teruggekomen en nu hopelijk morgen in de laatste ronde nog een sprong maken in het klassement!
Lees meer over het toernooi op GOLF.NL
Ik was er vanwege mijn schouderblessure heel kort uit, maar een vijftiende plaats in het Iers Open was toch extra lekker.
Ik wilde deze week heel graag de British Masters spelen maar een schouderblessure houdt me helaas een paar weken aan de kant.
Winnen zat er niet in, maar een vierde plaats in het BMW International Open is ook een mooi resultaat. Maar dat foutje op hole 14...