27 november 2015
27 november 2015
Het was vandaag heel anders spelen dan in de eerste ronde van het Alfred Dunhill Championship. Er stond zeker in de middag veel wind en het scheelde denk ik zomaar twintig graden in temperatuur.
Gisteren was het echt snikheet, 43 graden op het heetst van de dag. Vandaag was het een graadje of 23.
De eerste negen holes speelde ik niet eens slecht maar ik was wel +3. Een bal in het water op hole 7 voor een dubbel bogey en een kansloze ligging op hole 8 in een bunker en bogey. Dan baal je natuurlijk heel erg. Maar ik ben positief gebleven en blijven vechten. Dat heeft zich gelukkig uitbetaald.
Ik maak een paar heel goede putts voor birdie en hole 18 was natuurlijk een lekkere eagle. Ik sloeg daar na een goede drive een ijzer-6 op een meter of zeven en maak de putt. Dan stap je met een goed gevoel de baan af. Omdat het door de wind zo lastig spelen was, is -2 vandaag gewoon een prima score. Ik sta gedeeld tweede maar het gat met Charl Schwartzel is wel vijf slagen. Maar goed, er is nog veel golf te spelen en ik voel dat de vorm er echt aan komt.
Ik ben blij dat ik er voor gekozen heb deze week te spelen. Dit is een van mijn favoriete toernooien, Leopard Creek is een fantastische baan. Hopelijk kan ik er een heel mooi weekend van maken en zondag meedoen om de overwinning.
Het Schots Open en The Open hebben met twee gemiste cuts niet gebracht waarop ik had gehoopt. Vooral de putter liet me in de steek.
De week begon heel mooi met de positieve uitkomst van de rechtszaak tegen NOC*NSF, maar ik merkte wel dat de energie en de focus daardoor minder waren in het BMW International Open.
Een vijftiende plaats in het KLM Open is een redelijk resultaat, maar wat mij vooral zal bijblijven was de steun van het publiek.