Ik kwam heel goed voorbereid aan de start in het Abu Dhabi Championship. Tien dagen voor het toernooi was ik al in Dubai waar ik in perfecte omstandigheden heb kunnen trainen met mijn coach Phil Allen. Mijn spel voelde heel erg goed, maar in de eerste ronde kwam dat er totaal niet uit. Dat heb ik vaker gehad, in trainingen en in oefenrondes gaat het top, maar in het toernooi valt het dan heel erg tegen. Andersom gebeurt gelukkig ook, zoals in het KLM Open in 2016 toen ik totaal uit vorm de eerste tee opstapte in de eerste ronde en zondag met de beker omhoog stond.
In Abu Dhabi was het helaas een heel ander verhaal. De eerste ronde liep uit op een deceptie, 79 slagen met een dubbel bogey op een par-5 en een 7 op een par-3. Ja, dan gaat het wel heel erg hard. Op vrijdag waren de omstandigheden met veel wind ook weer erg lastig, maar toen was mijn spel veel beter. Een ronde level par op die baan met die wind was gewoon heel solide. De cut missen in het eerste toernooi van het jaar is natuurlijk heel teleurstellend, maar ik neem genoeg goede dingen mee naar de Dubai Desert Classic van deze week. Nieuwe ronde, nieuwe kansen, gelukkig werkt het zo in golf!
Het Schots Open en The Open hebben met twee gemiste cuts niet gebracht waarop ik had gehoopt. Vooral de putter liet me in de steek.
De week begon heel mooi met de positieve uitkomst van de rechtszaak tegen NOC*NSF, maar ik merkte wel dat de energie en de focus daardoor minder waren in het BMW International Open.
Een vijftiende plaats in het KLM Open is een redelijk resultaat, maar wat mij vooral zal bijblijven was de steun van het publiek.